طغيان سكوت

تا چشم کار میکند مسیر است و جادهجاده ای پر مِه و منی که در این شب سرد طولانی همچنان در مسیرمدلم یک صبح می خواهد و یک آرامشِ مطلق...و دریغ از صبحاین پیچ های تندِ لعنتی هم مزید بر علت شدند و نمیگذارند کمی آنطرف تر را هم ببینمنمی دانم به کجا می رود این جاده ی وهم انگیز؟! هیچ نمی دانماما می روم...چون راهی جز رفتن ندارم نه می توانم بمانمنه می توانم مسیرم را عوض کنمکاش می شد در راه در گوشه و کنار جاده جا میگذاشتمخیلی چیزهارا تا لااقل کمی سبک تر می رفتم جا می گذاشتم این بار سنگین مسئولیتی که....جا می گذاشتم ترس ها و دلهره هایم راو درد هایم را...و...اما نه...نمی شود...نمی دانم شاید آن ها مرا جا گذارند...من فقط میرومهرچه شد شدنمیدانم چه در پیش رویم هستهاله ای از ابهام ذهن مشوشم رو در بر گرفته که نمیدانم چه ازجانم می خواهدلعنت به این ابهام های آزارنده ی تیرهچقدر خسته امپشتم ستون فقراتم درد میکند...درد می کند...خواب می خواهم، خوابی عمیق و طولانیخواب می خواهمخواب...جانم کجای زندگی خوب است؟این زندگی مفتش نمی ارزد...نمی ارزد...دسته بندی : طغيان سكوت...ادامه مطلب

اینبار دارم می روم، در قهقرای زندگی انگار در من گم شده، حال و هوای زندگی   از من کمی هم من نماندو ساده قطعه قطعه شد با طغيان سكوت...ادامه مطلب

بيقراري ها امانم را بريد لحظه هايم پر شد از دلواپسي خو گرفتم با خودِ تنهاي خود عاجزم در خو گرفتن با كسي طعم آرامش حلالم نيست و باز طوفاني شده دريايِ دل تيغ ناآرامي و تشويش هم ذره ذره مي كُشد رويايِ دل مي فشارد حنجرم را بغضِ من درد آن را با خودش آوَرد باز چشم هايم خيس و باراني شده بغض كهنه كار خود را كرد باز کوششِ چشمانِ من انگار كه كاهشي در بغض سنگينم نداد حجم بغضم با همان ابعاد ماند گريه هم اينبار تسكينم نداد... 31 اردیبهشت 93 دسته بندی : از دست نوشته های من... طغيان سكوت...ادامه مطلب

طغيان سكوت...

19:19 - چهارشنبه بیستم بهمن ۱۳۹۵ | نویسنده: هيچ كس | شب و بیداری و اوهام بسم نیست خدا؟غربت و در به دری هام بسم نیست خدا؟ دارم از شدت اندوه به خود می پیچم هجمه های غمِ مادام بسم نیست خدا؟ دلم از فتنه ی سر ، باز پر از آشوب استحمله به این دل آرام، بسم نیست خدا؟  آخرش مکر زمانه کمرم را خم کرددیگر این بازی ایام بسم نیست خدا؟ توی هر واقعه دنبال پیامت بودمبا توأم، این همه پیغام بسم نیست خدا؟ دیگر از حکمت تو هیچ نمی فهمم، هیچماندنم در تهِ ابهام بسم نیست خدا؟ دسته بندی : از دست نوشته های من... طغيان سكوت...ادامه مطلب

    يك غريبگی ممتد و هميشگي زجر مي دهد مرا... تازگی! يك صداي مبهم و غريب هم مستمر شنيده مي شود... گوش مي دهم ولی آشناي گوش من كه نيست!   سوت و کور و  ساکتم مثلِ بركه اي درونِ جنگلی سياه نه! بركه نه! شبيهِ چاه آنقدر عميق كه دست هيچ كس به من نمي رسد لحظه اي نسيم هم همدمم نمي شود... اين غريبگي ممتد و هميشگی زجر مي دهد مرا زجر مي دهد...     طغيان سكوت...ادامه مطلب

  مي خواهم بنويسم اما... سكوت را چگونه بنويسم؟! يارييَم كنيد واژه هاي سرگردان اين جماعت فقط خنده هاي تلخم را، حرف هاي از سر اجبارم را مي بينند و مي شنوند امان از ناگفته ها كه دارد خفه ام مي كند!... بياييد و پشت سرِ هم  صف ببنديد و كمي سكوتم را معنا كنيد بنويسيد از سكوتم. جمله اي ساكت شويد و صداي سكوتم را به همگان برسانيد... اما نه! دست نگهداريد... مي ترسم! صداي سكوتم را بشنوند و ديوانه شوند!... دست نگهداريد...   ديشب/ 2:10 طغيان سكوت...ادامه مطلب

 

 

لطفا به ادامه ی مطلب مراجعه کنید 

طغيان سكوت...

 

برای خوندن شعر لطفا به ادامه ی مطلب مراجعه کنید 

پیشاپیش ممنونم که وقت میذارید...

طغيان سكوت...

 

دردهاي اين حوالي، سخت مي آزاردَم
دلخوشي هاي خيالي، سخت مي آزاردَم

من دلم گل بوته هاي واقعي مي خواهد و
نقش هاي روي قالي، سخت مي آزاردَم...

طغيان سكوت...